Yoldan geçen arabaların sesleri eşliğinde rüzgar.. Karanlığın kelimelerle yaptığı seremoni.. İzlediğim filmi beğenmemin sonucu salgılanan endorfin.. Bir de sessizliğin gürültüsü.. Daha ne olsun olum? Her şey var işte. Bir ben yokum bir de düşlediğim dünyanın kırıntıları. Yeaa şairane cümlelerim tamamiyle ölmemiş demek ki. Hala ufak bir ilham kırıntıları kıpırdanıyor demek parmak uçlarımda.
İlhamım bir gün bana koşarak geri gelse.. Ağır çekimde sarılırız falan. Kelimelerden yaşlar damlar ortalığa ve kağıt parçaları yağar başlarımıza. Bir müzik çalar arka fonda.. Dans ederiz ilhamımla, yanlışlıkla ayağına basarım falan - Ve devamında gelen noktalaar -
Yalnız konudan öyle bir saptım ki şehir dışına çıktım geleceğim yere varana kadar, sapağı kaçırdım oluuuum. - Yalnız bir konu var mı lan? - İç ses kapa çeneni ben devam edeyim. Ben geceyi seviyorum be. Karanlığı seviyorum işte. Biraz garip gelecek ama bana huzur veriyor yahuu. Hele kulaklığımda müzik tıngırdanıyorsa. Oğ may gudnığs. Gececil Hayvan Canon O'Brien. Lakabını seviyorum dostoom. Ve onu senden çalmak istiyorum, cani bir hırsız gibi ni ha ha. Ama şuna bak daha iyisini buldum ' Seçici Gececil ' Haahh. Ne diyeceksin buna? Neyse saçmalamaya başladım, susuyorum canlarım. Korkup kaçmayınız. Mu ca a a akks.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder